Lief dagboek,
We zijn nu 7 weken op pad.
Het is een week voor de race. DE race. Manlief is aan het analyseren gegaan. Tijden worden uitgerekend. Tijden met zonnig weer, tijden met bewolking, tijden met regen. Eigenlijk worden alle mogelijke tijden uitgerekend. Manlief analyseert ook de competitie. Wie zijn ze, waar komen ze vandaan, wat hebben ze gepresteerd, kan ik ze hebben. Veel van de directe competitie slaapt in hetzelfde hotel als ons en er wordt dan ook gedurende de dag hevig bij elkaar gevist. Wat ga jij doen? Hoe hard ga jij starten? Manlief bluft vaak en zegt dan later in de kamer dat hij zich niet in de kaarten laat kijken.
Ik krijg zondag de spannende taak om zijn directe concurrent in de gaten te houden en manlief op de hoogte te houden van hoeveel tijd ze van elkaar af zitten. Ik hoop dat ik hem herken, want die tot op het bot afgetrainde bekkies beginnen steeds meer op elkaar te lijken.
Manlief liet vandaag per ongeluk zijn tijdritfiets vallen. Daarna was er even paniek. Gelukkig niets aan de hand. Alles deed het nog.
Inmiddels ben ik de enige die nog bier besteld. Dat is wel ongezellig. Manlief zegt dat hij zondag na de race ‘helemaal naar de kloten’ gaat. Dat wordt denk ik wel gezellig. Al denk ik dat die dunne, afgetrainde lijfjes er al na 1 biertje afliggen. Die moet ik toch wel kunnen hebben.
Lieve Marloes en Kelvin.
The hour of truth is near. Heel veel succes.
Jullie beleven heel wat samen! Niet naar de kloten gaan Kelvin.
Gewoon met popje een biertje drinken en lekker samen genieten van alle fijne en klote momenten. In ieder geval veel liefs van mij en heel veel sterkte. Ik geniet van jouw super knusse blogjes lieve Marloes!By the way, Bregje heeft vandaag haar rijbewijs gehaald in een keer. Ze komt het helemaal in Ruinen vieren. Gezellie, en we zullen een pilsje of wijntje op jullie nemen. Doei en tot gauw