“Maar even serieus; hoe doe je dat nou met je kleren en kreukels en zo?” Een paar seconden totale stilte en daarna gelach. Schijnbaar was mijn eerste oriënterende vraag aan diehard backpackers niet helemaal de juiste…
Manlief en ik besloten een aantal weken geleden heel stoer al onze zekerheden overboord te gooien. World domination! We are explorers! Wij hebben ballen! Wij hebben een reden om te drinken! Oh jazeker, de champagne vloeide rijkelijk. De kater komt nu alles geland is en ik mij besef dat ik een jaar ga backpacken. BACKPACKEN! Met zo’n tas! Op je rug! En heet! Ik als openlijk luxepaardje en modepopje moet toegeven dat mijn backpack-cv nou niet bepaald ‘on fleek’ is. Ik heb veel gereisd, maar vaak met mijn knar op een strand en meestal in een appartement of hotel. Bij het woord praktisch inpakken haak ik over het algemeen vrij snel af. Maar ik snap ook wel dat je met zoveel plekken te ontdekken meer hebt aan lelijke hiking boots dan aan je Gucci loafers (want!)…Juist. Ik snap het wel.
Maar moet ik nu dan meteen mijzelf verloochenen en zo’n tas volgooien met afritsbroeken? Nee. Ik weiger. Op de barricade! Ik moet wel mijzelf blijven. Ook op hiking boots. Ik vestig mijn hoop op sjaaltjes, strikskes, pailletekes, blumkes en ander accessoire geweld (op een non Roy Donders manier). En er past vast ook nog wel een gezellig luipaard broekje bij. I’ll be damned dat ik er een jaar als een saaie muts uit ga zien. En spare me the comments; we weten allemaal dat ik hier keihard van terug ga komen als ik in een dampende, vochtige omgeving loop met mijn luipaard broekje en een strikje in mijn haar op half elf…
Inmiddels zijn we op reis dus be prepared voor een update…moehaha…
Geef een reactie